عشق فقط یک کلام حسین علیه السلام

در بخشی از کتاب می‌خوانیم «ادواردو یک مرد عادی نبود. او یک قدیس بود. شب‌ها از اتاقش صدای آواز زیبایی می‌آمد. به‌خصوص نیمه‌شب‌ها. بعضی شب‌ها که از دست کارلو دلخور بودم، می‌رفتم می‌نشستم پشت در اتاقش. به آوازش گوش می‌دادم. نمی‌فهمیدم چه می‌خواند. فقط دلم… بیشتر »

نمی‌دانم اول من تورا پیدا کردم یا تو مرا. اما میدانم اول من دوستت داشتم. وقتی از مدرسه برمی‌گشتم قبل از هرکاری به تو سر می‌زدم. ایام تولدت‌هم مشغله‌ام زیادتر می‌شد. کتاب حافظ گوشه‌ی کتاب‌خوانه‌‌ی مادرم را بر می‌داشتم و خاک رویش را با پارچه نمناکی پاک… بیشتر »

امام حسین چند ساله از دستم ناراحته… اینو احساس می‌کنم…😭 اما خودش میدونه من پشیمونم و… اقا تورو به علی اکبرت منو ببر کربلا… انشب دلم خیلی هوای شش گوشتو کرده… عشق فقط یک کلام حسین علیه السلام بیشتر »

امروز چیزی پیش اومد که برگشتم به روزهای خیلی بدی… قلبم یک لحظه پر شد از دردای زیاد… نمی‌دونم چطوری اون کسی که ناله‌ی من رو درآورد توقع بی جا داشت… یک لحظه یاد همه صبوری ها افتا م و بغض گلومو چنگ زد… نمی‌خوام یک لحظه هم‌بهش فکر… بیشتر »

به گوشه‌ی مبل تکیه داده و پاهایش را توی شکمش جمع کرده است. دستانش را جلوی دهان گرفته و مدام چیزی را زیرلب تکرار می‌کند.   بی‌تفاوت به حدقه‌ی چشمانش که داشت از استرس بیرون می‌پرید، نان‌خرده‌های توی سفره‌ی را جمع کردم و به آشپزخانه برگشتم. سفره را توی کشو… بیشتر »

به گوشه‌ی مبل تکیه داده و پاهایش را توی شکمش جمع کرده است. دستانش را جلوی دهان گرفته و مدام چیزی را زیرلب تکرار می‌کند.     بی‌تفاوت به حدقه‌ی چشمانش که داشت از استرس بیرون می‌پرید، نان‌خرده‌های توی سفره‌ی را جمع کردم و به آشپزخانه برگشتم. سفره را توی… بیشتر »

اولین دوستت دارم رو‌به‌روی آینه ایستادم و نگاهی به خط‌و خطوت روی چهره‌ام انداختم. انعکاس نور لامپ بالای سرم، توی مردمک چشمانم برق می‌زند. از توی آینه دنیای دیگری را دیدم. دنیایی که بیشتر به دنیای خانم کاپوچینو نزدیک است. خانم کاپوچینو ابروهایش را بالا… بیشتر »

  مادر زیر سماور را روشن کرد. دختر کوچکش بچه ها را با مهربانی صدا زد و آن‌ها هم با خوشحالی دور وبرش را گرفتند. هرکدام یک گوشه‌ای نشستند. مادر وخواهرش هم گوشه‌ای از خانه روبه‌روی قبله نشستند و به دیوار تکیه دادند. دو تا سرفه کرد و برای اینکه مجلس به… بیشتر »

  دیشب که داستان یکی از شهدای مدافع حرم را از تلویزیون دیدم دلم خواست تا بیشتر با زندگی این شهید آشنا بشوم. اشک‌هایم را از روی صورتم پاک کردم و شروع کردم به دانلود کتاب.  کتاب بسیار قشنگی بود که با خاطرات همسر شهید مصطفی عارفی روایت شده است. کتاب قلم… بیشتر »

  کیفم را بغل زدم و چادرم را سر کردم و به سمت میدان شهدا راه افتادم. فاطمه و زهرا هم قرار است به من ملحق شوند. قدم‌زنان به سمت میدان می‌روم که تلفن همراهم زنگ می‌خورد، با دستان لرزان دکمه‌ی سبز را می‌زنم، تا صدای آن ور خط را بشنوم. “الو… بیشتر »

عاشق پیاده‌روی صبح‌گاهی هستم، حتی اگر مجبور باشم هدبند را به پیشانی‌‌ام بچسبانم. دست‌‌توی دست با دخترم راهی مدرسه می‌شویم. بادام‌ها‌ را از توی پوستش جدا می‌کنم و تا به مدرسه برسیم، به خوردش می‌دهم. او می‌رود و من راهم را کج می‌کنم و به سمت نانوایی… بیشتر »

  دوروزمانه فرق کرده است. قدیم مادر‌ها اصرار می‌کردند، تا در مجالس روضه‌ی خانگی همراهی‌شان کنیم، اما حالا کودکان به مادر‌هایشان اصرار می‌کنند تا به مجالس اهل بیت برویم. این جمله‌ای بود که امروز یکی از خانم‌های جوان مجلس به من گفت. خوشحال شدم. برایم جالب… بیشتر »

#به_قلم_خودم #واعتصموا_به_چادر_بانو دفترها مقابلم روی زمین پخش شده اند. مقاتل یکی به یکی کنار دستم محزون بودنشان را به رخم می‌کشند و قلب سنگین مرا سنگین‌تر می‌کنند. خودکار‌هارا از توی جامدادی هدیه‌ی کوثربلاگ بیرون می‌آورم. خودکار آبی برای اشعار، خودکار… بیشتر »

#به_قلم_خودم پشت‌ صندوق نشسته بودم. از عصر که برف شروع به باریدن کرد، سالن هم شلوغ شد. همه بعد از مدت‌ها از دیدن برف خوشحال شده بودند و با خانواده برای صرف شام به نیلز آمده بودند. من هم دل و دماغی نداشتم که به استراحت بروم. فقط تا محل استراحتم پیاده رفت… بیشتر »

  آخرین روز پاییز را با کتاب علی بیخیال به پایان رساندم. شهیدی که عطر نمی‌زد و هروقت می‌خواست عطرفضا عوض شود، یا حسین می‌گفت.  جوان 19 ساله‌ای که از کودکی روی رفتار و اخلاقش تمرکز کرده بود و به نفس خویش تسلط داشت. خودرا با لذت‌های دنیا خوش نمی‌کرد، تا… بیشتر »

  صوت حزین قرآن خواندن پدرت گوش‌هایم را نوازش می‌‌کند. چقدر زود بار سفر خود را بستی و مارا با خاطراتت تنها گذاشتی. تو مثل فرشته‌‌ای به زندگی‌ام آمدی، زیبایی‌های خدا را نشانم دادی و حالا راهی سرزمین نور‌ شدی. چادرم را با دستان بی‌رمقم، کمی توی صورتم جمع… بیشتر »

  چقدر دلم می‌خواست الان کوت بودم و چند کیلومتری با حرم امیرالمومنین و پسرشان فاصله داشتم. از دستان مهربان و سبزه‌ی خانم‌های عراقی یک کاسه آبگوشت می‌گرفتم و با صمون می‌خوردم. نمی‌دانم چرا انقدر یکهو دلم تنگ آنجا شد. شاید به این خاطر باشد که امشب شب… بیشتر »

  پیرزن با آن روسری سبزش که یک گره محکم به آن زده بود به سمت گونی برنج گوشه‌ی آشپزخانه رفت. با بسم‌اللهی برنج نیم‌دانه‌ را توی قابلمه‌ی روحی ریخت. توی دلش نجوایی بود. برنج را خیس کرد و به سمت اتاق پسرش عصا زنان رفت. کلید را از زیر گلدان میناکاری‌ که… بیشتر »

در ۱۳ قرن پس از عاشورا، حر دیگری متولد شد.حری به نام شاهرخ ضرغام. شاهرخ جوان با ابهت و چهارشانه که همه از او می‌ترسیدند. کسی جرات نمی‌کرد به او بگوید بالای چشمت ابروست.  مرداد سال ۱۳۵۸ کردستان به اشوب کشیده شد امام‌خمینی در یکی از سخنرانی‌هایش… بیشتر »

  چند روزی‌ بود، سرو‌کله‌ی خانم کاپوچینو پیدا نشده بود. دلم برایش خیلی تنگ شده بود. احساس کسی را داشتم که اسپری آسمَش را تمام کرده و نفسش دیگر یاری نمی‌کند. چند روز پیش که منزل مادرم رفته بودم؛ دیدم دخترم از توی اتاق برادرم بیرون آمد و چیزی دستش بود، از… بیشتر »