عشق فقط یک کلام حسین علیه السلام

 نماز استغاثه به حضرت معصومه برای ازدواج  

 دو رکعت نماز استغاثه به حضرت فاطمه معصومه میخوانی

در رکعت اول ودوم بعد از سوره

حمد وقل هو الله 

 15 مرتبه میگویی ((یا غیاث المستغیثین))

 بعد در رکوع وپس از سر برداشتن ، در دو سجده وبعد از سر برداشتن هرکدام 15 مرتبه میگویی ((یا غیاث المستغیثین ))

 بعد از سلام نماز تسبیح حضرت زهرا س را میگویی وبه سجده برو و100 مرتبه بگو 

یا مولاتی فاطمه معصومه اغثنی

سپس سمت راست صورت را به خاک گذاشته 100 بار بگو بعد سمت چپ 

دوباره سجده در این بار 110 مرتبه که مجموع میشود 410 مرتبه

سپس در سجده 7مرتبه یا ارحم الرحمین 

 سپس حاجت بخواه از خداوند که برآورده است ان شاءالله ، این نماز به گفته یک استاد بزرگوار بسیار سریع العجابه است

امروز برای خواندن این نمازبسیار مناسب است غفلت نکنید 

البته که همیشه میتوانید از برکات این نماز بهره مند شوید.دوستانی که از این عمل نتیجه میگیرند خبر بدهند.

کتاب رفیق خوشبخت ما را خواندم. نسخه‌ی رایگانش در طاقچه و سایت‌های دیگر بود. این کتاب در ۸ باب از خاطرات حاج قاسم می‌گوید. در این‌کتاب کمی هم از زندگینامه ایشان نوشته و در آخر کتاب وصیتنامه سردار را هم آورده است. کتاب کم حجم و تاثیرگذاری بود. خواندنش هم نیم ساعت کمتر زمان می‌برد.

یک جمله‌ی معروف از حاج قاسم که این روزها بیشتر حسش می‌کنم این بود؛ “تا کسی شهید نباشد شهید نمی‌شود. شرط شهید شدن شهید بودن است." 

برای دانلود روی لینک زیر کلیک کنید.

1667496953hasan_ataei_-_khakam_nakonid.mp3

امروز وقتی داشتم به دنبال دخترم میر‌فتم تا اورا از مدرسه به خانه بیاورم. در وسط راه ۳ دختر دیدم که به نظر می آمد در مقطع متوسطه‌ی اول تحصیل می‌کنند. نکته‌ای که من را یکباره مات و مبهوت کرد، نبودن مقنعه روی سرشان بود.

این روزها می‌بینیم که دختران مدرسه‌ای مقنعه از سر بر می‌دارند و شعار “زن زندگی آزادی ” سر می‌دهند به نظرتان این‌ رفتار ریشه از کجا دارد؟ به نظر من ریشه‌ی این ها اتفاقات اخیر نیست. بلکه تهاجم فرهنگی است که از طریق فیلم و انیمیشن‌ها در مغز کودکان شکل گرفته است.
اینمیشن‌هایی که ریشه‌ اصلی آنها یک شاخه از فمنیست دارد. شاخه‌ای به نام توانمند‌سازی‌. در این شاخه زن تلاش می‌کند که جایگاهش را در اجتماع ارتقا دهد، و همین باعث می‌شود که از کودکی محتواهایی در قالب دختر قدرتمند به آن‌ها تزریق شود.
این را هم متذکر شوم که ذهن کودکان کمتر از ۶سال ضریب یادگیری بالایی دارد و هر چیزی را جذب می‌کند.
ما باید دخترانی تربیت کنیم که به راحتی “نه بگوید” و نگذارد از احساساتش سو استفاده کنند.

تصـویر‌ِقشنگیست‌که‌در‌صحنه‌یِ‌محشـر‌

دور‌ِحسینیم‌ُبھشت‌‌است‌ڪه‌مات‌است

مصاحبه تموم شد. قرار شد فردا ساعت ۵ عصر که میشد ۲۷ابان ۱۴۰۰ من شیفت عصر برم تو نیلز کار کنم. پنجشنبه شد. ساعت ۷بیدار شدم و کارام رو کردم و راهی دفتر حقوقی شدم. سر راه نون هم‌گرفتم که صبحونه بخوریم تو دفتر. اون روز به مدیر دفتر گفتم که شیفت عصر جای دیگه مشغول شدم. اون روز کار تو دفتر کم بود و مدیر منو زودتر مرخص کرد. منم از خدا خواسته سریع رفتم خونه یه چی خوردم و شال و کلاه کردم که برم نیلز. از در خونه زدم بیرون. ۱۰ تا سوره توحید خوندم و بقیه دعاهایی که بلد بود. بالاخره رسیدم. با اسنپ رفتم تا راه رو قشنگ یاد بگیرم. رفتم داخل و گفتم من میراحمدیم قرار بود از امروز بیام. با صندوقدار که یه خانوم بود حرف زدم. اول از همه بهم یه ماسک داد.‌گفتم ماسک که زدم. گفت نه مشکی بزن که همه یه شکل باشیم. گفتم چشم. شروع کرد از همه چی گفتن. از سس‌ها و نوشابه ها شروع کرد و با سالاد سزار زدن به آموزشش خاتمه داد. 

قشنگ همه جا رو برام توضیح داد. از صندوق گرفته تا کانتر و پشت و فر و حتی ظرف شویی. یکی دیگه از خانوم‌ها هم اومد. پنجشنبه بود و خیلی شلوغ بود. من از بس تو دفتر حقوقی بیکار بودم و خسته شده بودم که خیلی روز اول کاری با اون همه سختی بهم خوش گذشت. اونجا غذا هارو بسته بندی می‌کردیم. سس میذاشتیم. با مشتری حرف می‌زدیم و غذا رو بهش میدادیم از دم کانتر. یه پیجر داشتیم که شماره فیش‌هارو پیج می‌کردیم تا مشتری بیاد غذاشو از کانتر تحویل بگیره. کانتر همون جایی هستش که شیشه نداره و با مشتری هم‌کلام میشی. من رسما اولین بار بود که انقدر وارد جمعیت میشدم و باید با مشتری ارتباط برقرار می‌کردم.

من دختر آروم و ساکتی بودم. اصلا با کسی حرف نمی‌زدم. اونجا بهم میگفتن خانم احمدی تا راحت تر باشه. شب اول خیلی عالی گذشت اخر هم سرپست مجموعه گفت چطور بود کار گفتم‌عالی بود شما راضی بودین؟ اون هم گفت خیلی عالی بودین. من فرز بودم اصلا از بی حوصلگی و شل و ول بودن بدم میومد. همش منتظر بودم فیش بیاد و تحویل بدم همین رو خیلی دوس داشتم. کار زیاد باعث میشد که گذر زمان یادم بره. من دم کانتر وایمیستادم. اصلا هم اجازه نشستن نداشتیم یعنی صندلی ای نبود برای نشستن. صندوق و سرپرست روی صندلی بودن. بعدش من کنارشون ایستاده و اون یکی همکار خانومم که سالاد میزد و کمکی بود کنارم بود. من بهش خیلی احترام میذاشتم چون از نظر خودم قدیمی تر بود و باید حرمتش رو حفظ میکردم هم اینکه بهم ریزه کاری هارو یاد داده بود. خلاصه پشت سرمون ظرف شویی و فر و برش کار و اشپز‌ها بودن. اینم بگم نیلز یه فست فود بود که با پیتزاهاش معروف بود یعنی کلا یه پیتزایی بود و فقط پیش غذا و پیتزا و هات داگ تو منو بود. 

اون شب تا ۱۲ سرکار بودم و خیلی شلوغ بود. ساعت ۱۲ چون شب اولم بود گفتن برم و من غذامو که یه ساندویچ بود و یادم نمیاد چی بود اسنپ گرفتم و رفتم‌خونه….

خوشحال بودم چون هیجان داشت.

رسما از ۷صبح تا ۱۲ شب سرکار بودم…

اون شب خستگی حس نکردم اما فردا صبحش داستان تازه شروع شد😄✋️ 

ادامه داره…

نمی‌دانم آن کسانی که ادعا می‌کنند همه‌ی اینها کار خودشان است روز قیامت چگونه می‌خواهند جواب خانواده‌های شهدا را بدهند. برای لیسیدن تهِ کاسه‌ی آنور آبی‌ها به هموطن خودشان رحم نمی‌کنند. چه بی رحمانه حرف می‌زنند. شعار می‌دهند. به خاطر چقدر خدایتان را به شیطان فروختید؟؟؟
وجدان‌های به خواب رفته تا کی؟

امروز می‌خواهم کتاب آرام جان را برایتان معرفی کنم. از قلم روان نویسنده و زیبایی کتاب بگذریم. همین که کتاب را نتوانی زمین بگذاری و ادامه بدهی خودش نکته‌ی بزرگی‌ست. روایت کتاب از زبان مادر شهید محمد حسین حدادیان است. مادر مهربانی که مثل یک فرشته دور بچه‌هایش می‌چرخید. از کودکی تا خانه‌داری و فرزند‌داری‌اش رنگ و بوی خدا را داشت. کتاب بسیار خوبی‌ست. مخصوصا اوایل کتاب خیلی درست و قشنگ شروع شده و قشنگ هیجان را درونم احساس می‌کردم. زندگی مادر شهید هم خیلی پر فراز و نشیب بوده و همین باعث می‌شود که کتاب خسته‌ات نکند و هی دنبال ادامه باشی.

خواندن این کتاب دوباره مرا یاد این ایام و اغتششات خیابانی انداخت. شهید از هفت سالگی بسیجی و در دوره‌ای مدافع حرم حضرت زینب هم بوده است. در سال 96 به صورت داوطلبانه برای مقابله با اشرار و آشوب‌گران دراویش وارد میدان ‌می‌شود. اما مثل علی اکبر امام حسین علیه السلام شهید می‌شود.

نکاتی که مادر شهید از ایشان در کتاب می‌گوید قشنگ و خواندنی‌ست. 

پیشنهاد می‌کنم مطالعه کنید.

دیروز که داشتم کتاب شنود را می‌خواندم. یک نکته‌ی دیگری ذهنم را به خودش مشغول کرد. 

همه چیز در پیشگاه خداوند دقیق است و هیچ عمل ناپسندی بی جواب نمی‌ماند. خیلی جمله‌ی سنگینی ست. یعنی اینکه حتی براساس شنیده‌ها و یا دلایلی دیگر از ظالمی حمایت کند این کار او ظلم است و باید آن دنیا جوابگو باشد. 

مثل شیخ رجب علی خیاط که برای زیارت حضرت عبدالعظیم به شهر ری رفته بود. ایشان از آسفالت شدن اطراف حرم احساس رضایت و تعریف کرد. همان موقع در قلبش احساس تاریکی کرد. به او گفتند که رضاخان ظالم، خانه‌های زیادی را مصادره کرد و به مردم این منطقه ظلم کرد تا اینجا را آسفالت کند. نباید از ظالم تعریف کنی.

اگر دقیق به این موضوع فکر کنید می‌فهمید که چقدر در روزمره ما با چیز‌های مهمی در ارتباط هستیم و نمی‌دانیم که داریم عمل ناپسندی را انجام می‌دهیم. 

این ایام اغتشاشات که دیگر همه‌ی این‌هایی که گفتم قشنگ مشاهده شد. هشتگ مهسا امینی، زن زندگی آزادی و … که این روزها همه دیدیم.

اما کمی دقیق‌تر نگاه کنیم می‌توانیم این موضوع را در مسائل دیگر هم ببینیم. یک نگاه، یک کار ناخواسته. یک شوخی بی دلیل همه‌ی اینها زمینه‌‌ای می‌شود تا ما از آنچه که می‌خواهیم دور شویم. شاید با یک کار عمل خیرمان از نامه اعمالمان پاک شود. و آن لحظه افسوس بخوریم که چرا آن کار را انجام دادیم.

وَأَنذِرهُم یَومَ الحَسرَةِ إِذ قُضِیَ الأَمرُ وَهُم فی غَفلَةٍ وَهُم لا یُؤمِنونَ

آنان را از روز حسرت  که برای همه مایه تأسف است‌ بترسان، در آن هنگام که همه چیز پایان می‌یابد! و آنها در غفلتند و ایمان نمی‌آورند!

سوره مریم39

ما هرروز که چشم‌ باز می‌کنیم به صورت محاوره سخن می‌گوییم.‌ یعنی از کودکی همان‌طور که آموختیم سخن می‌گوییم‌. در شهرها‌ی مختلف محاوره‌ی هرکس مختص به همان منطقه است. مثل لهجه‌های خودمان.

در گام اول نوشتن، ما دیگر با محاوره سر و کار نداریم.

یکی از نکات اولیه در نویسندگی پرهیز از محاوره‌نویسی است. 

ما نمی‌گوییم که حتما نباید محاوره نوشت. گاهی اوقات زبان محاوره صمیمیت بیشتری به همراه دارد و یا نقل قول از کسی‌ است ویا برای دیالوگ‌های طنز به کار می‌رود که اتفاقا در این موارد شاید نوشته‌ی شما را جذاب کند. بحث ما این است که بدانیم نسبت به آن نوشته زبان معیار درستی را انتخاب کنیم.

این 45 روز شبهاتی زیادی در فضای مجازی مطرح شد. با حمله تروریستی به حرم شاهچراغ جوی توی اینستاگرام به وجود آمد که نیروهای امنیتی چرا شخص داعشی را شناسایی نکردند و… تا جایی که در توانم بود جواب می‌دادم. اما امروز که درحال گشتن توی طاقچه بودم تا یک ساعت زمان فراغتم را مطالعه کنم به کتاب شنود برخوردم. باز اگر از من بپرسید می‌گویم این هم رزق من بود تا بخوانمش. این کتاب زندگی یک نیروی امنیتی را روایت می‌کند که در ده روز بی‌هوشی‌های پی در پی شگفتی‌های آن دنیا را می‌بیند و بازگو می‌کند. به نظرم از کتاب آن سوی مرگ و سه دقیقه تا قیامت قشنگ‌تر بود. شاید نوع روایتش جالب‌ترش کرده بود. یکی از نکات این کتاب خیلی ذهنم را درگیر کرد. جایی بود که راوی از اینکه چرا خدا به فریاد مظلومین نمی‌رسد و انتقامشان را نمی‌گیرد می‌گفت. کامل توضیح نمیدم تا بروید و کتاب را بخوانید، اما تا جایی که می‌توانم مختصر برایتان می‌گویم. 

ایشان ولی عصر امام زمان عج الله را همراه فرشتگانی می‌بینند که با سلاح منتظر حمایت از مظلومان هستند. اما زمانی این کمک انجام می‌گیرد که جهاد حتما برای رضای خدا باشد و وقتی کم می‌آورند و دستشان خالیست به خدا توسل کنند و از او یاری بخواهند. در این صورت فرشتگان به کمکشان می‌آیند. بی درنگ یاد روضه‌های توی جبهه‌ها افتادم. رزمنده ها شب‌های عملیات از خدا و اهل بیت مدد می‌گرفتند. 

شاید ما هم در این 45 روز باید از خدا کمک می‌گرفتیم و کم کاری کردیم. اصلا چرا خود من به شخصه یک چله درست و حسابی برای رهایی از این اغتشاشات نگرفتم؟ افسوس که دیر با این کتاب آشنا شدم. خداروشکر رزقم را از این کتاب گرفتم.

قیمت کتاب در طاقچه 5000 تومان است که با تخفیف بنده 3000 تومان دانلودش کردم.

حتما بخوانید.

دلم‌ می‌خواهد یک وایتکس بزرگ بردارم و لک همه‌ی کلمات و هشتگ‌هایی که باعث ریخته شدن خون هم وطن‌های بی‌گناهم شد از همه جا محو کنم. شاید وایتکس تعبیر زیاد جالبی نباشد. اما حس می‌کنم فوری لکه‌های زمخت و زشت راپاک می‌کند. شاید دل خوش کنک باشد، اما کاش می‌شد.
جایی خواندم که “هر آنچه درون توست زیباست؛ حتی تلاش های ناموفقت برای پنهان کردن غم هایت”
خودم را با این کلمات دلگرم می‌کنم تا بتوانم با روزمره‌ی زندگی کنار بیایم. همین که خدا را کنارمان جس کنیم و او یار زندگی‌مان باشد، دشمن هزارتا هم باشد چیزی نیست.
این روزها دلگرم خدایم… خدایی که از رگ گردن به ما نزدیک‌تر است.

گاهی مطالعه یک کتاب، زندگی دوباره‌ای را به ما می‌ببخشد. مثل شخصیت‌های کتاب آن سوی مرگ، که برای مدتی به کما رفتند و خداوند فرصت دیگری را در اختیارشان گذاشت و آن‌ها دوباره به زندگی برگشتند تا خطاهای گذشته را جبران کنند.

روایت این کتاب، از زبان سه شخصیت بازگو می‌شود که بر اثر حادثه‌ای به کما می‌روند و برای مدتی روح از بدنشان خارج می‌شود و با جسم اثیری‌شان راهی آن دنیا می‌شوند.

صحنه‌هایی از بهشت، جهنم و برزخ را می‌بینند و با اعمالشان رو به رو می‌شوند.

با خواندن یادداشت نویسنده کتاب، به طور شگفت‌انگیزی جذب کتاب شدم و از هیجان صدای گروپ‌گروپ ضربان قلبم را شنیدم.

خواندنش دلهره‌ای درونم به پا کرد که دلیلش فقط خودم و اعمالم بودم.

گاهی آنقدر از خودمان و اعمالمان غافلیم که از یاد می‌بریم که دنیا فانی است و ما هم یک روزی از این دنیا می‌رویم.

با خواندن این کتاب، به یاد کلاس‌‌های عقاید افتادم، انگار خط به خط کتاب عقاید را دوباره مرور کردم.

مطالعه این کتاب می‌تواند برای ایام ماه رمضان بسیار مفید باشد، توصیه می‌کنم حتما بخوانید.

قیمت کتاب: 30 هزار تومان

نشر معارف

تعداد صفحات 345

این روزها از شجاعت نیروهای انتظامی و نیروهای امنیتی در فضای مجازی مطالب گسترده ای می‌بینیم. حتی در این چند روز که در حرم شاهچراغ حمله تروریستی رخ داد بعضی‌ها شاید به دلشان شک افتاد که پس کجا بودن ماموران امنیتی و …

یاد کتاب کف خیابان افتادم. این کتاب را در 9فروردین 98 خواندم و معرفی‌اش را هم گذاشتم. اما دوباره لازم دیدم که در اینجا منتشرش کنم تا بیشتر به فداکاری‌های های ماموران امنیتی کشور افتخار کنیم. 👇 

بعضی کتاب‌ها مثل آهنربا می‌مانند. با خواندن چند صفحه‌شان، طوری جذب میشوی که قید ِ استراحت را می‌زنی و می‌نشینی و یک نفس آن‌ را می‌خوانی.

کتاب «کف خیابون » مستند داستانی‌ است که از خودکشی نوجوانی به نام‌ افشین، در گوشه گاراژ مکانیکی شروع می‌‌شود، اما روند پرونده از قاچاق دختران، در ایران و پاکستان سر در می‌آورد و در آخر به ماجرای کودتا و فتنه 88 ختم می‌شود.

این کتاب جزئیات کوچکی از زندگی آن دسته از ماموران گمنام امنیتی را نشان می‌دهد که شبانه روز به دنبال پرده برداری از کار‌های کثیف امثال عفت‌ها، زهره ها، تاجزاده‌ها و ندا ها هستند.

در این کتاب شاهد فداکاری های دو زن به نام عبداللهی و مامور 233 هستیم که تا آخر عملیات با جان و دل، پای کار هستند و لحظه به لحظه با جان خودشان بازی می‌کنند.

مامور 233 ای که در فتنه 88 در حمله‌ای غافل گیرانه، لحظه آخر خواهرانه از ماموری دیگر محافظت می‌کند و جانش را نجات می‌دهد، اما خودش شهید می‌شود. عبداللهی با شجاعت تمام به دنبال تکمیل سرنخ‌های پرونده می‌رود و همراه شورشی ها خودش را تحویل به نیروهای انتظامی می‌دهد تا بتواند در چند قدمی جاسوس‌ها، با دست پُر پرونده را کامل کند و خون ریخته شده 233 را پایمال نکند.

و در آخر، سلام به آن ماموران گمنامی که حتی سنگ مزارشان مخفی‌ست، چه برسد به خبر شهادتشان برای در و همسایه و فامیل‌هایشان… این کتاب را حتما بخوانید و با گوشه‌ای از اغتشاشات و فتنه 88 آشنا شوید.

کتاب کف خیابون؛ نویسنده محمدرضا حدادپور