عشق فقط یک کلام حسین علیه السلام

دانلود کتاب “قمه زنی سنت یا بدعت”

پژوهشی مستند پیرامون قمه زنی

نویسنده: مهدی مسائلی

کتاب صوتی (قسمت اول )

 با کاروان حسینی

داستانی از سفر کاروان امام حسین علیه السلام از مدینه تا کربلا و شرح رویدادهای این حادثه خونین

‍ #عاشقی به سبک “فرشته ملکی” و “منوچهر مدق”

گفت:«این راهی که می آیی، خطرناک است؛ مواظب خودت باش، خانم کوچولو…..» و رفت…….

قسمت سوم

پاهایم می کشید روی زمین. کفشم داشت در می آمد. و یک طرفش از شلوارم زده بود بیرون. پرسید: «#اعلامیه داری؟» کلاه سرش بود. صورتش را نمی دیدم.

گفتم: آره، گفت: «عضو کدام گروهی؟»…گفتم: گروه چیه؟ این ها اعلامیه امامند. کلاهش را بالا اعلامیه ی #امام پخش می کنی؟»… بهم برخورد.

مگر من چه م بود؟ چرا نمی توانستم این کار را بکنم؟ گفت: «وقتی حرف های امام روی خودت اثر نداشته. چرا این کار را میکنی؟ این وضع است آمده ای تظاهرات؟»…و رویش را برگرداند.

من به خودم نگاه کردم. چیزی سرم نبود. خب، آن موقع که عیب نبود. تازه عرف هم بود. لباس هایم هم نامرتب بود. دستش را دراز کرد و اعلامیه ها را خواست. به اش ندادم.

گاز موتور را گرفت و گفت: «الان می برم تحویلت می دهم.» از ترس، اعلامیه ها را دادم دستش. یکیش را داد به خودم. گفت: «برو بخوان، هر وقت فهمیدی توی این ها چی نوشته، بیا دنبال این کارها.» نتوانستم ساکت بمانم تا او هر چه دلش می خواهد بگوید.
گفتم: شما پیرو خط امامید، امام به شما نگفته زود #قضاوت نکنید؟ اول ببینید موضوع چیه، بعد این حرف ها را بزنید، من هم#چادر داشتم هم روسری. آنها از سرم کشیدند.

گفت:«راست می گی؟»…گفتم: دروغم چیه؟ اصلا شما کی هستید که من به شما#دروغ بگوییم؟ اعلامیه ها را داد دستم و گفت بمانم تا برگردد، ولی دنبالش رفتم ببینم کجا می رود و چه کار می خواهد بکند.

با دو سه تا موتور سوار دیگر رفت همان جا که من دستگیر شده بودم. حساب دو سه تا از مامورها را رسیدند و شیشه ماشینشان را خرد کردند. بعد او چادر و روسریم را که همان جا افتاده بود، برداشت و برگشت.

نمی خواستم بداند دنبالش آمده ام. دویدم بروم همان جایی که قرار بود #منتظر بمانم، اما زودتر رسید. چادر و روسری را داد و گفت:«باید می فهمیدند چادر زن #مسلمان را نباید از سرش بکشند»

اعلامیه ها را گرفت و گفت:«این راهی که می آیی، خطرناک است؛ مواظب خودت باش، خانم کوچولو…..» و رفت.

ادامه دارد…..

#شهید_منوچهر_مدق
#کتاب_اینک_شوکران

ای #امام عاشقان!گر میروی مارا ببر..

و #خمینی که خداشمشیرش رابلندنگاه دارد،ندای اسلام و رسولش را سرداده است اینچنین است که دین،به آفرینشی پایدار وبه انقلاب و به فتح مبدّل میگردد

#روزنگار_کوثرنت
#روز_طلبه_و_مادری

سلام .
از سال اول حوزه با خود تصمیم گرفتم که درس خواندنم به زندگی و خانه داری ام لطمه نزند ،وباخود شرط بستم که هرطور که شده
درس هایم را بخوانم حتی درشرایط بد و سخت زندگی.
من و همسرم علاقه زیادی به داشتن فرزند داشتیم ازطرفی هم چون هردونفر ما سادات هستیم این شوق و اشتیاق مارابرای داشتن فرزند
دوچندان میکرد.
خلاصه هم درسم را می خواندم و هم یک مادر شده بودم . فقط بااین تفاوت که هنوز نوزادی درخانه نبود و ما هنوز چشم انتظار او بودیم
ترم اول را سرکلاس می امدم و درس میخواندم و حتی سعی می کردم که غیبت هم نداشته باشم .
ان سال پایه دوم بودم . امتحانات دی شد و یک روز درمیان امتحان داشتیم و من تا 26 دی ماه امتحان داشتم . خداروشکر که
اون سال به امید خدا با معدل خوبی ترم اولم را قبول شدم و همه درسهایم را پاس کردم.
با تمام شدن ترم اول دخترم زینب به دنیا امد
با تلاش های فراوان ان ترم را مرخصی با امتحان گرفتم و خیلی هم سخت بود با یک بچه نوزاد درس خواندن
بالاخره خرداد شد و به امید خدا ان ترم را هم با موفقیت پاس کردم
ولی امسال واقعا درس خواندنم فرق کرد چون هرروز باید مسیری را تا خانه مادرم با دخترم طی کنم و باز برگردم و به حوزه بروم
این باعث شد بیشتر بیشتر قدر لحظات ،درس خواندن و حوزه را بدانم.
این مادر شدن من باعث شد که اول از همه بیشتر شکر خدارا به جا بیاورم و دوم اینکه از داشته هایم هرچه هست کوچک و بزرگ
به بهترین نحو استفاده کنم و قدر ثانیه به ثانیه زمان را بدانم

از اینکه هم طلبه هستم و هم مادر احساس خوشبختی می کنم

#عاشقی به سبک “فرشته ملکی” و “منوچهر مدق”

گفت:«این راهی که می آیی، خطرناک است؛ مواظب خودت باش، خانم کوچولو…..» و رفت…….

قسمت سوم

پاهایم می کشید روی زمین. کفشم داشت در می آمد. و یک طرفش از شلوارم زده بود بیرون. پرسید: «#اعلامیه داری؟» کلاه سرش بود. صورتش را نمی دیدم.

گفتم: آره، گفت: «عضو کدام گروهی؟»…گفتم: گروه چیه؟ این ها اعلامیه امامند. کلاهش را بالا اعلامیه ی #امام پخش می کنی؟»… بهم برخورد.

مگر من چه م بود؟ چرا نمی توانستم این کار را بکنم؟ گفت: «وقتی حرف های امام روی خودت اثر نداشته. چرا این کار را میکنی؟ این وضع است آمده ای تظاهرات؟»…و رویش را برگرداند.

من به خودم نگاه کردم. چیزی سرم نبود. خب، آن موقع که عیب نبود. تازه عرف هم بود. لباس هایم هم نامرتب بود. دستش را دراز کرد و اعلامیه ها را خواست. به اش ندادم.

گاز موتور را گرفت و گفت: «الان می برم تحویلت می دهم.» از ترس، اعلامیه ها را دادم دستش. یکیش را داد به خودم. گفت: «برو بخوان، هر وقت فهمیدی توی این ها چی نوشته، بیا دنبال این کارها.» نتوانستم ساکت بمانم تا او هر چه دلش می خواهد بگوید.
گفتم: شما پیرو خط امامید، امام به شما نگفته زود #قضاوت نکنید؟ اول ببینید موضوع چیه، بعد این حرف ها را بزنید، من هم#چادر داشتم هم روسری. آنها از سرم کشیدند.

گفت:«راست می گی؟»…گفتم: دروغم چیه؟ اصلا شما کی هستید که من به شما#دروغ بگوییم؟ اعلامیه ها را داد دستم و گفت بمانم تا برگردد، ولی دنبالش رفتم ببینم کجا می رود و چه کار می خواهد بکند.

با دو سه تا موتور سوار دیگر رفت همان جا که من دستگیر شده بودم. حساب دو سه تا از مامورها را رسیدند و شیشه ماشینشان را خرد کردند. بعد او چادر و روسریم را که همان جا افتاده بود، برداشت و برگشت.

نمی خواستم بداند دنبالش آمده ام. دویدم بروم همان جایی که قرار بود #منتظر بمانم، اما زودتر رسید. چادر و روسری را داد و گفت:«باید می فهمیدند چادر زن #مسلمان را نباید از سرش بکشند»

اعلامیه ها را گرفت و گفت:«این راهی که می آیی، خطرناک است؛ مواظب خودت باش، خانم کوچولو…..» و رفت.

ادامه دارد…..

#شهید_منوچهر_مدق
#کتاب_اینک_شوکران

زنهایی که قهرمان تراشی میشن و زن‌های نابغه‌ای که نباید بشناسیمشون چون….

#عاشقی به سبک “فرشته ملکی” و “منوچهر مدق”

#چادر و روسری را از سر من کشیدند، یک لحظه#موتور_سواری که از آنجا رد می شد، دستم را از آرنج گرفت و من کشید روی موتورش…….


قسمت دوم….

#امام مثل خودمان بود؛ لهجه ی امام، کلمات عامیانه و حرف های خودمانیش. می فهمیدم حرفهایش را. به خیال خودم همه ی این کار ها را پنهانی می کردم؛ مواظب بودم توی خانه لو نروم.

پدرم فهمیده بود یک کارهایی می کنم. با خواهرم فریبا هم مدرسه ای بودم. فریبا می دید صبح که می آیم مدرسه، چند ساعت بعد جیم می شوم و با دوستانم می زنم بیرون. به پدرم گفته بود.

اما پدر به روی خودش نیا آورد. فقط می خواست از تهران دورم کند.
بفرستدم اهواز یا اراک، پیش فامیل ها. می گفتم: چه بهتر، آدم برود اراک، نه که شهر کوچکی است، راحت تر به کارهایش می رسد،

اهواز هم همین طور. هر جا می فرستادنم بدتر بود. تازه، نمی دانستن چه کارهایی می کنم. هر جا خبری بود. من حاضر بودم. هیچ #تظاهراتی را از دست نمی دادم. با دوستانم#انتظامات می شدیم.

حتی نمی دانستن در تظاهرات شانزده آبان دنبالم کرده بودند و چیزی نمانده بود گیر بیفتم. #شانزده_آبان گاردی ها جلوی تظاهرات را گرفتند. ما فرار کردیم. چند نفر دنبالمان کردند.

#چادر و روسری را از سر من کشیدند و با باتوم می زدند به کمرم. یک لحظه#موتور_سواری که از آنجا رد می شد، دستم را از آرنج گرفت و من کشید روی موتورش…

ادامه دارد…

#شهید_منوچهر_مدق
#کتاب_اینک_شوکران