وایتکس کلمات
08 آبان 1401
دلم میخواهد یک وایتکس بزرگ بردارم و لک همهی کلمات و هشتگهایی که باعث ریخته شدن خون هم وطنهای بیگناهم شد از همه جا محو کنم. شاید وایتکس تعبیر زیاد جالبی نباشد. اما حس میکنم فوری لکههای زمخت و زشت راپاک میکند. شاید دل خوش کنک باشد، اما کاش میشد.
جایی خواندم که “هر آنچه درون توست زیباست؛ حتی تلاش های ناموفقت برای پنهان کردن غم هایت”
خودم را با این کلمات دلگرم میکنم تا بتوانم با روزمرهی زندگی کنار بیایم. همین که خدا را کنارمان جس کنیم و او یار زندگیمان باشد، دشمن هزارتا هم باشد چیزی نیست.
این روزها دلگرم خدایم… خدایی که از رگ گردن به ما نزدیکتر است.