عشق فقط یک کلام حسین علیه السلام

#حسین_جان

کاش گندم محک ارزش فطریه نبود

یادم آمد گندم ری،روضه ات تکرار شد

#وداع_با_رمضان

خداحافظ تو ای ماه خدایی
دگر کم کم رسد بوی جدایی

مه مهمانی دادار بودی
به قلب عاشقانت یار بودی

سحرهای تو خیلی باصفا بود
سراسر ذکر و قرآن و دعا بود

مرا یک نیمه شب می خواندی ای کاش
کنار ما دگر می ماندی ای کاش

بمان تا مَحرم میخانه باشم
بمان تا یارِ صاحب خانه باشم

بمان تا که دعا با من بماند
به همراهت خدا با من بماند

بمان ای سفره ی عشق الهی
مَکُش ما را به هجر گاه گاهی

بمان که تاب مهجوری داریم
خدا را ، طاقت دوری نداریم

بمان ای مهربان ماه ولایت
تمام لحظه هایت غرق رحمت

بمان تا عاشقی از سر بگیریم
دوباره ذکر یا حیدر بگیریم

بمان تا لَیسَ اِلّا هو بگوییم
ز دلدار کمان ابرو بگوییم

اگر که می روی ماه دل آرا
مرا با خود ببر رو سوی زهرا

مرا با خود ببر ای ماه حیدر
فدایی ام نما در راه حیدر

مرا با خود ببر ای ماه خوبان
ببر نزد خمینی و شهیدان

عشق فقط یک کلام حسین علیه السلام

#ولایت_مداری
#تولید_ملی


ولایت مداری حاجی در زندگی اجتماعی و نظامی ایشان محدود نمی‌شد و در زندگی شخصی هم نمود واقعی و عملی داشت. گوش به فرمان رهبر بودند هرآنچه حضرت آقا دستور می‌دادند عمل می‌کرد. به طورمثال از وقتی بحث حمایت از تولید ملی توسط حضرت آقا مطرح شد، ایشان دیگر کالاهای خارجی نمی‌خریدند و روی خریدهای ما هم حساس بودند. یک بار که من برای پسرم لباس خریدم ایشان همراه من نبود. به خانه که برگشت و لباس و نشان تجاری آن را دید با ناراحتی به من نشان داد و من متوجه شدم که لباس خارجی است. آن را تن پسرم نکردم و پس دادم. در خریدها اگر تولید ایرانی وجود داشت امکان نداشت که خارجی تهیه کند. این فقط، یک مصداق از ولایت مداری ایشان بود و مصادیق زیادی در این زمینه در زندگی ایشان موج می‌زد.

بر گرفته از کتاب «سردار مهربانی ها»
از مجموعه «یک بغل گلسرخ»

خاطرات #شهیدمدافع_حرم_ستار_اورنگ به روایت همسر

السَّلام عَلَیْکَ یا ثارَ اللهِ وابـنَ ثارِهِ والوِتـرَ المَوتـوُرَ

عشق فقط یک کلام حسین علیه السلام

#یا_اباعبدالله ❣️

جز درد فراق #حرمت هیچ غمی نیست

این درد جگر سوز ترین داغ جهان است

#به_هوای_حرم_کرببلا_محتاجم

#یا_اباعبدالله ❣️

جز درد فراق #حرمت هیچ غمی نیست

این درد جگر سوز ترین داغ جهان است

#به_هوای_حرم_کرببلا_محتاجم

حالا ڪہ سفره، سفره‌ے عشق اسٺ پس خدا
هرچہ بخواهد این دلمان مےدهد بہ ما

بےشڪ حوالہ همہ امسال #ڪربلاسٺ
مزدے ڪہ #آخر_رمضان مےدهد بہ ما

#اللهم_الرزقنا_زیارة_الڪربلا

عشق فقط یک کلام حسین علیه السلام

عشق فقط یک کلام حسین علیه السلام

#سحر_بیست_و_ششم


سحر بیست و ششم شد دل من بی تاب است

بهترین جاے جهـان مرقد ثارالله است


#یک_سحر_کرببلا_روزیتان
#صحن_زیبای_حسین_روزیتان

عشق فقط یک کلام حسین علیه السلام

93روز تا محرم

جاااان اباعبدالله

چه غم ازحساب و قبرم همه جا #حسین دارم..
همه ی هر آنچه خیر است با #حسین دارم..

نرود دمی ز یادم همه دم برای دردم..
نود و سه روز دیگر دَمِ #یاحسین دارم..

فرازهایی از زندگینامه شهید:

شهیدی از کرج که مزارش در شهر پاوه است…

شهید علی رمضان پور در سال 1340 در جوادیه تهران دیده به جهان گشود، پنج ساله بود که خانواده از تهران به کرج نقل مکان کردند و در خیابان زرندی چهارصد دستگاه ساکن شدند.
علی دوران ابتدایی را در مدرسه فاتح (شهید مصطفی خمینی جهانشهر) گذراند و اول راهنمایی بود که خانواده اش به باغستان نقل مکان کردند و دوران راهنمایی را در مدرسه راهنمایی ترقی در گوهردشت طی کرد.
علیرغم این که از هوش سرشاری برخوردار بود و در مدرسه شاگرد ممتازی بود ، اما به دلیل فقر مالی خانواده مجبور شد مدرسه را رها کند و برای کمک در امرار معاش خانواده در یک آهنگری مشغول به کار شد، بعد از سه سال شاگردی چون بازار کار آهنگری مناسب نبود ، علی به تهران رفت و نزد دایی اش در خیابان ترقی مشغول به کار پرس کاری شد و بعد از آن بود که علی برای درس خواهرش خیلی اهمیت قائل می شد و همیشه به پدر و مادرش سفارش می کرد که بگذارند خواهرش درسش را بخواند.
نزدیک بودن خانه به مسجد باعث شده بود که علی با مسجد ، قرآن و اهل بیت انس و الفت خاصی پیدا کند بخصوص جلساتی که در مسجد بود علی در آن جلسات به صورت فعال شرکت می کرد.
به نمازش خیلی اهمیت می داد، با قرآن مأنوس بود، به مادر و پدرش خیلی احترام می گذاشت و با ادب و مهربان بود.
یک سال از اشتغال او در پرس کاری می گذشت که جرقه های انقلاب شعله ور شد، خانواده علی از طریق دایی خبردار شدند که علی در راهپیمایی ها و درگیری ها شرکت می کند و آخر هفته ها که به خانه می آمد خانواده را از حضورش در راهپیمایی ها و در گیری ها با خبر می کرد.
بعد از انقلاب و در همان سال اول به عضویت سپاه در آمده است.
او بعد از گذراندن دوره آموزشی سپاه با وظیفه حفاظت از راه آهن تهران مشغول خدمت به انقلاب و نظام شد.
با شروع درگیری های کردستان به همراه دکتر چمران، عازم آن منطقه شد. و در درگیری های شدید کردستان و پاوه شرکت داشت تا اینکه سرانجام در تاریخ 26 مرداد 1358 به همراه تعدادی از پاسداران، به مجروح میشوند و به بیمارستان منتقل شده بودند ولی همان شب افراد مسلح دموکرات و کومله به بیمارستان حمله می کنند و پس از شهادت رساندن مجروحین، ‌بدن آنها را قطعه قطعه می کنند.
نحوه شهادت 9 نفر از شهدا آنقدر هولناک بود که مسئولین سپاه با اجازه از دفتر امام(ره) تصمیم می گیرند که شهدا را در محل شهادتشان یعنی رو به روی بیمارستان پاوه دفن کنند که شهید علی رمضان پور هم جزء همین نه نفر بوده که پیکر مطهرش به دور از شهر کرج در همان شهر پاوه دفن می شود.



#هر_روز_مهمانی_خدا_با_یک_شهید
#شهید_علی_رمضان_پور

ﺑﮕﻮ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻓﺮﻭﺷﻢ ﻏﻤﺖ ﺑﻪ ﺷﺎﺩﯼِ ﻋﺎﻟﻢ
ﮐﻪ ﺷﺎﺩﯼِ ﺩﻭ ﺟﻬﺎﻥ ﺩﺍﺩﻡ ﻭ ﻏﻢِ ﺗﻮ ﺧﺮﯾﺪﻡ

عشق فقط یک کلام حسین علیه السلام

حسین جان

من اگر از تو دمی دم نزنم می میرم
لحظه ای از تو اگر دل بکنم می میرم

من به نان و نمک سفره ات عادت دارم
نمک روضه نگیرد بدنم می میرم

عشق فقط یک کلام حسین علیه السلام

هر که در خانه ی حیدر به کسی دل داده ..

ما ولی ؛در صف عشاق امام حسنیم..

عشق فقط یک کلام حسین علیه السلام

این لباس رو مادر همسرم برای زینب دوخته چطوره؟