عشق فقط یک کلام حسین علیه السلام

ما هرروز که چشم‌ باز می‌کنیم به صورت محاوره سخن می‌گوییم.‌ یعنی از کودکی همان‌طور که آموختیم سخن می‌گوییم‌. در شهرها‌ی مختلف محاوره‌ی هرکس مختص به همان منطقه است. مثل لهجه‌های خودمان.

در گام اول نوشتن، ما دیگر با محاوره سر و کار نداریم.

یکی از نکات اولیه در نویسندگی پرهیز از محاوره‌نویسی است. 

ما نمی‌گوییم که حتما نباید محاوره نوشت. گاهی اوقات زبان محاوره صمیمیت بیشتری به همراه دارد و یا نقل قول از کسی‌ است ویا برای دیالوگ‌های طنز به کار می‌رود که اتفاقا در این موارد شاید نوشته‌ی شما را جذاب کند. بحث ما این است که بدانیم نسبت به آن نوشته زبان معیار درستی را انتخاب کنیم.